Zoals je al bij “Oorzaken van Bijnieruitputting” hebt kunnen lezen zijn veel ziektes in staat on je bijnieren flink te verzwakken na een tijdje. Dit gebeurt omdat ziektes een andere vorm van stress op je lichaam zijn, wat een fysiologische reactie teweegbrengt die niet anders is dan de reactie op emotionele stress. In het bijzonder de last om een chronische of langdurige ziekte te managen kan het vermogen van je bijnieren om de hormonen die je nodig hebt produceren verminderen.
De definitie van een chronische ziekte kan variëren, afhankelijk van met wie je erover praat. De WHO definieert een chronische ziekte als een ziekte die 3 maanden of langer duurt.
In vergelijking met acute aandoeningen, welke minder dan 3 maanden duren. Natuurlijk kunnen chronische ziektes ook langer duren dan drie maanden, zelfs een heel leven, maar drie maanden is het omslagpunt wanneer een ziekte chronisch wordt in plaats van acuut.
Chronische ziekte en Bijnieruitputting
Hoe leidt een chronische ziekte dan precies tot Bijnieruitputting? Chronische ziektes als astma en artritis veroorzaken ontstekingen, welke een hormonale reactie van je lichaam uitlokken. In het bijzonder, de bijnieren, zij produceren en geven cortisol vrij om ontstekingen tegen te gaan.
Het type ziekte dat je hebt is een belangrijke factor. Problemen met de luchtwegen, zoals astma, bronchitis, sinus infecties en longontsteking veroorzaken veel ontstekingen en zijn heftig voor de bijnieren. Hoe zwaarder de infectie, des te harder de bijnieren moeten werken. Dit werd voor het eerst gedemonstreerd na de grote griepuitbraak in 1918, beter bekend als de Spaanse Griep. Een groep van onderzoekers (Lucke, Wight, & Kime) deden een autopsie op een selectie van 126 soldaten die tijdens de griepuitbraak waren gestorven. Van de 126 gevallen, lieten 103 gevallen fysieke schade aan de bijnieren zien. In 3 andere gevallen waren de bijnieren verdubbeld in grootte vol bloedingen. In totaal liet 84% van de overleden soldaten schade aan de bijnieren zien dat zelfs zichtbaar was zonder microscoop.
Vergeet niet dat de behandeling voor een chronische ziekte ook stressvol voor het lichaam kan zijn. Behandelingen met antibiotica en chemotherapie plaatsen een enorme druk op ons endocriene systeem. En de vermoeidheid die gepaard gaat met infecties kan ons gewoontes doen laten ontwikkelen die onze bijnieren verder verzwakken – bijvoorbeeld meer cafeïne drinken of andere stimulerende middelen gebruiken.
Er worden hier slechts een beperkt aantal aandoeningen genoemd, maar het er kunnen veel meer ziektes leiden tot Bijnieruitputting. Andere voorbeelden zijn bijvoorbeeld fibromyalgie, de Ziekte van Lyme en parasieten. In de realiteit kan natuurlijk elke aandoening die een langdurige pijn of ziekte veroorzaakt een trigger zijn voor Bijnieruitputting.
Trauma en Bijnieruitputting
Je aandoening hoeft ook niet chronisch te zijn om bij te dragen aan Bijnieruitputting. Een bepaald ernstige ziekte, ook al is het van korte duur, kan leiden tot Bijnieruitputting. Een extreem voorbeeld is wellicht het voorbeeld hierboven over de soldaten die stierven door de Spaanse Griep, hun bijnieren waren beschadigd, ook al was er sprake van een relatief korte periode van ziekte.
Hoewel een kortdurende ziekte de bijnieren kan verzwakken, wordt het pas veel gevaarlijker in combinatie met ongezonde levensstijl en voedingspatroon dat leidt tot Bijnieruitputting. Soms is iemand, wanneer hij hoort dat een bepaalde ziekte heeft bijgedragen tot Bijnieruitputting, verbaasd. Maar wanneer we dan kijken naar de andere stressfactoren op dat moment dan wordt het beeld duidelijker.
Als we kijken naar nog korter durende aandoeningen dan kan een fysiek trauma ook een mogelijk oorzaak zijn van Bijnieruitputting. Op zichzelf staande traumatische incidenten zoals auto ongelukken of een flinke operatie kunnen langdurige invloed hebben op je gezondheid, ongeacht hoe lang ze duren. En natuurlijk moeten de bijnieren nog lang na zo’n incident doorwerken – ontstekingen en een verzwakt immuunsysteem kunnen weken of maanden nadat een fysiek trauma heeft plaatsgevonden doorwerken.
Een study uit het jaar 2000 naar de hormonale reactie als gevolg van een flinke operatie wijst uit dat cortisol en aldosteron (beide geproduceerd door de bijnieren) waardes snel toenamen. Echter was de hormonale reactie veel breder – de lange lijst omvat adrenocorticotroop hormoon, Arginine-vasopressine, follikelstimulerend hormoon, luteinizing hormoon, schildklierstimulerend hormoon, groeihormoon, en glucagon. Je ziet dus meteen onder wat voor een geweldige stress een operatie het endocriene systeem zet.